5 Mart 2013 Salı

A-SOSYALİM, MUTLUYUM

Hayatımın hiç bir döneminde popülist optimist olmadım, çok sosyal de değildim.
kendi tercihim! 

 İlk okuldan hiç arkadaşım yok görüştüğüm. Liseden 3 tane arkadaşım var, yılların süzgecinden geçip bu günlere dek gelebilen. Biri küçük bir kasabada yaşıyor, zaman zaman telefonla konuşuyoruz, zaman zaman da facebook'ta karşılaşıyoruz. Yüz yüze en son ne zaman görüştüğümüzü hatırlamıyorum bile, belki de 10 sene olmuştur. Ama severim kendisini. Karşılaştığımızda mutlaka sıcak bir gündem yakalarız eminim. Diğer ikisi ile aynı şehirde yaşıyor olmamıza rağmen görüşmeyeli olmuştur en az bir yıl.
      Gelelim üniversite yıllarına.. İki tane has arkadaşım var, aynı  şehirlerde yaşamıyoruz ama neredeyse her gün telefonla görüşüyoruz. Senede en az bir kez de buluşuyoruz mutlaka. En önemli sosyalleşmem sanırım onlarla oluyor. İş hayatı derseniz zaten daha önce de yazmıştım bu konuda, iş hayatından dost olmaz diye. Bazılarını facebook'ta eklemişim, bazen resimlerine bakıyorum. Arada güzel paylaşımları olursa yorum da yapıyorum eğer sosyallik denirse buna. Hele bir tanesi var ki severim kendisini,komiktir O'nunla da hikayemiz. İki farklı işte birlikte çalıştık ve ben ikinci işten ayrıldıktan sonra hep söyleriz buluşup çay içsek diye, tahmin edeceğiniz üzere gerçekleşmedi elbette bu buluşma da. Kaç sene mi, nerden baksanız 10 sene olmuştur..Bir tane has dostlara ilave yapabildim iş hayatından.  O'nunla da ayda yılda bir görüşüyoruz. O çok meşgul bambaşka dünyalarda, bense aynı ben.. Ne değişti ki hayatımda, değerlerimde, önceliklerimde.. Gelelim diğer çevrelere. Bir tane var, ayda bir görüşüyoruz bak, eğleniyoruz birlikte, dertleşiyoruz zaman zaman. Hatta haftada bir telefonla da konuşuyoruz. Bir tane daha var, başka şehirlerden iş için geldiğinde mutlaka arar beni. Çok severim, candır.. Haa bir tane daha var çok sevdiğim bir arkadaşım ama maalesef uzak kıtalara taşındı O da.. Aile bağlarımı da tahmin ediyorsunuz bu kadar şey söyledikten sonra elbet. Senede bir kez görüşme, o da çoğunlukla ayıp olmasın diye.. İkinci kuşakla daha iyi aram, yeğenlerin bir kısmı anlıyor beni, ben de onları. 
Mahallede en iyi arkadaşlarımsa zaman zaman çayını içmeye gittiğim kuaför, ayak üstü geyik çevirdiğimiz kırtasiyeci ve neşeli laz bakkal..
Olduğum gibi yazıyorum; yazdığım  için ben'im..
A-SOSYAL'İN EN ÖNDE GİDENİYİM ANLAYACAĞINIZ.
AMA MUTLUYUM BU HALLERİMDEN
Yoruyor çünkü insanlar beni. Beklentilerini anlayamıyorum. Hele ki sevdiğim insanların kimi davranışlarından öyle etkileniyorum ki kendime gelemiyorum aylarca.. En iyisi herkesten uzak olmak sanırım,içten içe sevdiğim insanlardan bile uzak olmak hem de.. 
Kimse kimseyi incitmiyor böylece.. 
anlayana...

BENDEN ÇOK İYİ HOME-OFİS ÇALIŞANI OLUR, HA HA HA..
YAŞASIN A-SOSYALLİK VE İÇ HUZURU..

22 yorum :

  1. enteresan bir asosyalizm...

    yazmaya devam ;)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Moda deyimle ne kadar da dar bir "network"üm var değil mi:)

      Sil
  2. Güzel bir blog. Bana da beklerim ;) http://kremrengi.blogspot.com/

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba Selin,
      Teşekkür ederim cesaret verici yorumunuz için. Merakla geliyorum şimdi kremrengi dünyanıza:)

      Sil
  3. çok sevdim:)

    YanıtlaSil
  4. blog hocama yazdıgım yazıyı begenmişsin.. teşekkür ederim ;)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne demek efendim ;) Kısa ve öz güzel bir yazıydı. Blog dünyası hakkında böylesi faydalı yazılara benim gibi bir çok aceminin ihtiyacı var. Devamını da bekliyoruz elbet

      Sil
  5. Bi gün buluşup çay içmek iyi olurdu ;)

    YanıtlaSil
  6. Merhaba bende sizin kadar a-sosyal'im. Boş zamanımda bilgisayar başında geçiyorum hep ama hep. Okul da olmasa bilgisayara yapışıp kalacagım :)

    Bu arada blogu izlemeye aldım ;)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba,
      Siz yine okula gidiyorsunuz, ve boş zamanlarınızda bilgisayara yapışıyormuşsunuz; ben bu aralar boş zamanımda yaşıyorum desem:)

      Sil
    2. Ya aslında ben yapacak bişey bulamadığım için bilgisayar başına geçiyorum yapacak bişey bulsam oturmam bile başınada. Okula gidiyorum yemek yiyorum bilgisayar hayatım bu 3 lü ile bitip gidecek :)

      Sil
    3. Ama sizde bu durumdan bir yakınma hali söz konusu sanki; yani sosyalleşme umudunuz var:) Bense gördüğünüz üzere seviyorum a-sosyal hallerimi

      Sil
    4. aynen sosyalleşmek istiyorum ama olmuyor. Neyse oolacağı gibi olsun hayat.
      Bloguma da beklerim :)
      http://teknolojiden-haberim.blogspot.com

      Sil
    5. teknolojiyle sıkı fıkı olmanın bir sonucudur belki bu yalnızlaşma halleri, bloğunuzu inceleyeceğim.

      Sil
  7. Çok güzel bi yazı olmus... Okurken bi an kendi hayatım aklıma geldi. Bu tarz yaşam belli bi noktadan sonra insanı boğmaya başlıyor...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim yorumunuz için. Ben henüz boğulmadım, galiba böyle daha mutluyum:)

      Sil
  8. "Kimse kimseyi incitmiyor böylece.." Sözlerinize katılmamak elde değil. Zaman zaman aynısını ben de düşünürüm. İnsanlar birbirini ne kadar fazla tanıyorsa o kadar çok kırıyor, en iyisi mesafeli yakınlık.
    Tıpkı kirpilerin hikayesinde olduğu gibi, bir gün kirpiler kadar hem yakın hem uzak mesafeyi ayarlayıp dengeyi düzgün bir şekilde kurabilmenin biz insanlara da nasip olması dileğiyle.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet en yakındakiler en çok incinenler oluyor maalesef.. Gereksiz insan kalabalıkları ise adı üzerinde "gereksiz" bence.. Az olsun, öz olsun diyorum:) Teşekkürler yorumunuz için ..

      Sil
  9. Hocam puntoyu biraz büyütün gözü yoruyor bence :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu eski yazılarda blog konusunda acemiydim, stil kötüydü :)
      Sonraki yazıları düzelttim :)
      Ama bu eskileri böyle idare ederseniz çok sevinirim:)

      Sil